Naar de waterval en weer naar ons privestrand!

Woensdag 24 Augustus, Weer met de boot mee
Vandaag zijn we weer met een boot mee geweest. Een andere dag de vorige keer maar ook deze keer was het weer een priveboot. Als eerste gingen we naar de Asah waterval. De zee is erg ruw vandaag en de kapitein moet erg zijn best doen om de boot goed te sturen. Na dik een half uur varen komen we bij een steiger. Vanaf deze steiger loopt er een pad door de jungle naar de waterval. Eenmaal aangekomen bij de waterval is er een groep jongens maar die vertrekken al snel weer. Dan hebben we de hele waterval voor onszelf! We klimmen op de rotsen omhoog, maken foto’s en zwemmen in het meertje onder aan de waterval. Kortom we vermaken ons prima! Na dik 1,5 uur lopen we terug naar de steiger. De boot brengt ons naar een groepje rotsen in het water waar we kunnen snorkelen. Het is een hele mooie plek om te snorkelen. Papa gaat eerst, en als mama aan de beurt is, ziet ze zelfs een murene vrij over de rosten zwemmen. In de tijd dat papa aan het snorkelen is, zwem ik wat rond de boot. Ik heb geen zin om te snorkelen. Milan denkt dat ik wel wil gaan snorkelen en gooit mijn duikbril vast over boord. Jammer dat ik net weer via het trapje de boot op klim en de bril dus niet kan vangen. Nu ligt hij ergens op de bodem van de zee want papa en mama hebben nog gezocht maar konden hem niet meer vinden. De laatste stop van vandaag is bij een heel klein dorpje waar niet meer ligt dan een paar houten huisjes en een klein resort met een restaurant. We lopen naar het restaurant om wat te eten en te drinken. We worden super vriendelijk ontvangen. Eindelijk kan ik deze vakantie een keer een pannenkoek eten, want die staat hier op de kaart. Ze hebben hier ook hele leuke hangstoelen en een hangmat waar Milan en ik natuurlijk gebruik van maken. Na de lunch varen we weer terug naar Genting en doen we de hele middag lekker niets. In de avond zoeken we ons favoriete restaurantje weer op. De tv staat aan en de film Monster University is er op. Milan en ik vinden het leuk om hier naar te kijken en de mevrouw van het restaurantje zet zelfs het geluid wat harder. Ook komt het babypoesje wat hier woont nog een kijkje nemen dus kunnen we nog even met hem spelen. Morgen alweer de laatste dag hier op Tioman.

Donderdag 25 Augustus: privestrand.
Vanmorgen zijn we voorzien van water en snacks weer naar het strand gelopen waar we eergister zijn geweest en waar niemand anders te vinden was. Papa en mama hebben om de beurt nog een rondje gesnorkeld en natuurlijk weer mooi koraal en mooie vissen gezien. Ook vandaag had ik niet zo heel veel zin om te snorkelen. Papa heeft bij ons restaurantje een bril voor me geleend en ik heb samen met Milan vooraan in de zee wat rondgekeken. Milan heeft voordat we op vakantie gingen een vissenkijker gekregen. Een soort opblaasbare duikbril die je voor je gezicht kan houden. Best wel grappig en het werkt ook nog! We hebben ook nog op de rotsen geklommen, een zandkasteel gemaakt en schelpen en stukjeskoraal gezocht. In de middag zijn we weer terug gelopen. We wilde op het strandje bij ons huisje nog gaan spelen en even in de zee zwemmen maar toen we er eenmaal waren, wat gedronken hadden en een zak chips leeggegeten hadden, hadden we geen zin meer. We zijn lekker gaan douchen en daarna zijn we naar de duikschool gewandeld voor stempels in papa’s logboek. We hebben nog even bij de steiger gekeken of we de haaitjes zagen zwemmen en toen zijn we gaan eten. Als we goed zouden eten, mochten we na het eten nog een wafel eten. Dat hebben we dus gedaan. In de wafelwinkel was het dochtertje van de meneer die er werkt. Daar hebben Milan en ik even mee gespeeld. Ze was erg grappig en het was leuk om met haar te spelen. Milan en papa zijn terug naar ons huisje gelopen en mama en ik hebben voor mij nog een T-shirt gekocht en alvast wat sapjes en snacks voor morgenvroeg op de boot. Morgen vertrekt er maar 1 boot terug naar Mersing. In verband met de stroming en het getijde, vertrekt de boot morgen om 5.00 uur in de ochtend! Heel erg leuk in de vakantie. Na de boottocht gaan we met de bus naar Kuala Lumpur. De bus heeft 6 uurtjes nodig om daar te komen. Ik hoop dat het net zo’n luxe bus is als toen we van Johor Bahru naar Mersing reden. Die had lekkere zachte stoelen. Voor nu zeg ik snel welterusten!