Eerste kennismaking met Zuid Afrika!

Na een lange reis zijn we gister aangekomen in Zuid Afrika. Ik ben woensdag eerst nog even naar school geweest. Toen ik thuis kwam stond alles al klaar en konden we snel genoeg naar het station in Deurne om met de trein naar het vliegveld te gaan. Milan en ik hebben tussen Helmond en Eindhoven ons eerste dier van de Big Five al gezien! In Eindhoven moesten we even snel naar een andere trein. Deze bracht ons gelukkig meteen naar Schiphol. We gingen de grote tassen naar de balie brengen en daarna door de poortjes waar ook alle spullen door een apparaat gaan. Toen moesten we even wachten want de meneer wilde en paar tassen even nakijken. We zijn even gaan kijken waar in het vliegtuig moesten en daarna hebben we wat gegeten bij de binnenspeeltuin! Milan en ik konden nog lekker even klimmen voordat het vliegtuig naar Duitsland vloog. In Duitsland zijn we uitgestapt en moesten we naar een ander heel groot vliegtuig! Mama vond dat wel een heel mooi vliegtuig. Het was een Airbus A380 en ze had nog nooit in zo’n groot vliegtuig gezeten. Op het vliegveld waren gelukkig mooie speeltuintjes waar Milan en ik even mochten spelen. De mensen van het vliegtuig zijn ook super lief want we mogen elke keer als eerste het vliegtuig in! In het grote vliegtuig zaten we op drie stoelen in het midden. Er zat nog een mevrouw bij ons in het rijtje en papa dacht dat ze wel weg zou gaan als ze ons 4-tjes zou zien maar dat was niet zo. Gelukkig voor die mevrouw zijn Milan en ik best wel lief geweest. Milan heeft wel 7 uur geslapen! We moesten 10 uur vliegen en ik heb af en toe een kort slaapje gedaan. Dat komt natuurlijk omdat Milan een lekker bedje kreeg en ikke niet. Zijn voetjes kwamen wel over de rand! Ik heb in het vliegtuig de film Planes gekeken die op de vliegtuigtelevisie was. We kregen warm eten en voor mij was er speciaal eten van Planes! Toen we eindelijk in Zuid Afrika waren hebben we de grote tassen opgehaald en zijn we naar een kantoortje gegaan waar we een autosleutel opgehaald hebben. De auto stond geparkeerd in de parkeergarage en we kregen ook nog een stoeltje voor Milan. Ik heb mijn eigen stoeltje mee. We hebben wel een rare auto gekregen want het stuur zit aan de verkeerde kant. Iedereen rijdt hier ook aan de verkeerde kant van de weg. En papa zet de hele tijd de ruitenwisser aan als we afdraaien! Milan en ik hebben lekker in de auto geslapen totdat we bij ons guest-house waren. Er was een hele lieve mevrouw die ons de kamer liet zien en de rest van het huis. Er is een zwembad en een hele mooie tuin waar we lekker in kunnen spelen. Papa, Milan en ik hebben het zwembad meteen even uitgeprobeerd. Mama heeft de spulletjes uitgepakt en opgeruimd. Toen was het tijd om een paar boodschapjes te gaan doen anders hebben we niets te drinken en niets lekkers. Met de auto zijn we naar de supermarkt gegaan. We hebben een lekker ijsje gekregen! ’s Avonds hebben we in de buurt van de supermarkt in een restaurantje wat gegeten en toen we terug in het guest house waren zijn we allemaal samen nog even in de tuin gaan spelen. Toen was het tijd om te gaan slapen. Gelukkig voor papa en mama hebben we de hele nacht doorgeslapen! Papa zegt dat dit komt omdat Nederland bijna dezelfde tijd heeft als Zuid Afrika.

Vanmorgen hebben we een heel lekker ontbijt gegeten bij het zwembad. Er was heel lekker vers fruit en de mevrouw ging speciaal voor Milan en mij eitjes en worstjes bakken. Toen gingen we met de auto naar Soweto. We hebben erg lang gezocht naar de snelweg! Toe het gelukt was om deze te vinden waren we er gelukkig snel. Soweto is een wijk van de grote stad Johannesburg waar heel veel arme mensen wonen. Wij zijn met Oliver op de fiets door deze wijk gefietst. Ik mocht eerst eigenlijk zelf fietsen op een echte crossfiets maar deze was toch nog een beetje te groot voor mij dus mocht ik samen met papa op de tandem. Milan zat ook op de tandem maar dan achterop in het fietsstoeltje. Arme papa: ik kon niet zo goed met mijn voeten bij de trappers dus moest hij fietsen voor drie! Op verschillende plekken gingen we stoppen zodat onze papa-razzi foto’s kon maken. Ik vind het niet leuk om op de foto te gaan. We gingen in een groot huis naar binnen waar wel 65 kinderen wonen. De kindjes die net zo groot zijn als Milan en mij waren thuis en de rest was naar school. Al deze kindjes hadden geen papa of mama meer. Zielig he! Gelukkig waren er wel allemaal lieve mevrouwen in dit huis. Er was ook een grote speelplaats. Toen zijn we langs huizen gefiets waar de mensen gratis in mogen wonen van de bazen van Zuid Afrika. Ook hebben we twee hele mooie gekleurde torens gezien. In de wijk was een huis waar meneer Nelson gewoond heeft. Papa heeft mij verteld dat dit de baas was van Zuid Afrika. Vlak bij dit huis was een straat waar veel jonge mensen met de politie gevochten hebben. Gelukkig was dat lang geleden. Er was 1 jongen die ze per ongeluk dood hebben geschoten en daar hebben ze een foto van gemaakt. Deze foto hangt bij het museum wat de naam van deze jongen gekregen heeft: Hector Pieterson. Toen waren we klaar met fietsen en zijn we met de auto naar het Soccer City voetbalstadion gegaan. Ik had vandaag speciaal mijn Nederland voetbalpak aangedaan omdat Nederland hier de finale van het wereldkampioenschap heeft gespeeld. Wij hadden de pech dat het stadion voor de komende twee weken gesloten is! Misschien dat we nog even gaan kijken als we weer bijna naar huis gaan. Milan en ik mochten wel lekker even voetballen op het grasveld bij de auto. Hier waren mensen aan het werk met tractors en daar mochten we ook nog even op zitten. Toen zijn we een kijkje gaan nemen bij de mooie gekleurde torens die we tijdens onze fietstocht al gezien hadden. Er was een lange brug boven tussen de torens en jammer genoeg was er te veel wind en begon het te regenen anders hadden papa en mama wel even boven willen kijken. We zijn toen nog naar een museum gereden. Het museum heet :“apartheids museum”. Meteen bij de ingang hangt een hele grote foto van meneer Nelson. Omdat meneer Nelson pas dood is hangt er ook een hele grote poster waar je iets op mocht schrijven. Ik heb er mijn naam met een hartje op geschreven. In het museum waren heel veel foto’s en dingetjes die je kon zien over meneer Nelson. Meneer Nelson was wel een lieve meneer want in het museum kon je zien dat toen meneer Nelson nog geen baas van het land was de zwarte kindjes nog niet met de witte kindjes mochten spelen en de zwarte kindjes waren arm. Er was een foto van een school waar de kindjes allemaal op de grond moesten zitten. Er stond ook een hele grote legerauto in het museum waar ik even in mocht zitten. Milan en ik waren super lief in het museum en daarom kregen we chippies toen we weer naar ons guest house gingen. Papa en ik gingen meteen even zwemmen en mama en Milan in de tuin spelen. Toen hebben we nog gegeten, heb ik nog een mooie tekening van de hoge torens gemaakt en zijn we in bad geweest en vlug naar bed gegaan want morgen gaan we de baby leeuwen aaien!
Welterusten!